بررسی ارتباط فعالیت آنزیم پارااکساناز 1 و چند شکلی ‌های ناحیه پروموتری ژن آنزیم (108-، 126-) در دیابت نوع دو

زمینه و هدف: پارااکساناز 1 (PON1) گلیکوپروتئینی است که در کبد ساخته ‌شده و به سیستم گردش خون وارد می‌شود. در میان افراد یک جمعیت فعالیت PON1 به‌طور وسیعی متفاوت است. بیشتر این اختلافات، توسط پلی مورفیسم های ناحیه کدینگ (ناحیه کدکننده) Q192R و ناحیه تنظیمی (راه‌انداز) T-108C توجیه می‌شود. Q192R به‌طور وسیعی مطالعه شده است. برخی مطالعات (نه همه) نشان داده‌اند که فعالیت PON1 در دیابت نوع دو کاهش می‌یابد. ما در این مطالعه به بررسی فعالیت آنزیم PON1 سرم و رابطه آن با پلی مورفیسم های پرموتری C/T -108 و C/G -126 در بیماران دیابتی و افراد غیر دیابتی پرداختیم. روش بررسی: در مطالعه مقطعی حاضر، فعالیت آنزیم پارااکساناز 1 به روش اسپکتروفتومتری و نوع و فراوانی پلی مورفیسم های 126- و 108- آنزیم، به روش HRM (High resolution melt)- Real time PCR در 96 بیمار دیابت نوع دو و 104 فرد غیردیابتی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‌ها: فعالیت آنزیم PON1 در دو گروه، از لحاظ آماری تفاوت مهمی نداشت (0/671=P)؛ همچنین اختلاف مهمی در نوع و فراوانی پلی مورفیسم 108- در دو گروه یافت نشد (0/277=P). لیکن اختلاف مهمی در نوع و فراوانی پلی مورفیسم 126- در بیماران دیابتی و افراد غیر دیابتی وجود داشت (0/000P=). نتیجه‌گیری: نتایج نشان دادند که فعالیت PON1 بین افراد دیابتی وغیردیابتی تفاوتی ندارد. از آنجا که توزیع پلی مورفیسم 108- در دو گروه یکسان بود، شاید بتوان آن را، علت یکسان بودن فعالیت آنزیم در دو گروه دانست. لیکن علی‌رغم یکسان بودن فعالیت آنزیم، توزیع پلی مورفیسم 126- بین افراد دیابتی وغیردیابتی به‌طور مهمی متفاوت بود، بنابراین شاید بتوان آن را به استعداد ژنتیکی دیابت نوع دو مربوط دانست.